δεν είναι
κι ούτε θα γίνει
και μετά ξανά
κι ίσως για λίγο

μυρίζεις σαν μωρό
ανυπόφορα
θα σε δαγκώσω στο βλέφαρο

εδώ
μόνο
αλλά μόνο αν
ζούμε
και ποιος θα σου το πει
εσένα
που τρίζεις τα δόντια σου
θα σε προξενέψω στο διάστημα
θα σ' αγαπήσω αλλιώς
με ένα μήλο για πάπλωμα
κι ένα δέντρο για σπίτι

ναι, πάλι το δέντρο
πάλι το σπίτι