Δευτέρα, Ιουνίου 19, 2006

ολα θυμιζουν κατι. Και τοση νοσταλγια για τοσα πραγματα.

Γιατρε νιωθω ενα κρικ-κρικ-κρικ μεσα στο αυτι μου οταν μιλαω κι οταν καταπινω.
Διατρηση τυμπανου διατρηση τυμπανου διατρηση τυμπανου διατρηση τυμπανου


[φωτογραφιες της γειτονιας μου πριν ακομη γινει γειτονια μου.]

Η βρυση που σταζει. Η μουσικη που παραγεται. Το καζανακι που τρεχει. Η μουσικη που παραγεται.

Οι στιγμες που κοιμαμαι και κατι γινεται...

Ολα στη σιγαση.... μην ξυπνησει η μαμα που κοιμαται σε αλλη πολη.