· προσπαθώ να θυμηθώ όλες τις λέξεις που γνωρίζω για το σκοτάδι. το όνομά σου. η φωνή σου.
αρχίζω να σε βλέπω και σχεδόν ταυτόχρονα να αισθάνομαι την υγρασία νομίζω πως ιδρώνω βήμα-βήμα προς το πιο αγαπημένο μου κενό απ' όλα τα κενά του μυαλού μου.
Τα μαλλιά σου είναι ανακατεμμένα, στέκεσαι μπροστά μου, σε κοιτάζω ξαπλωμένος, ζεσταίνεσαι, κρυώνω κι οι δύο ιδρώνουμε.
Τρως σταφύλια, σου φαίνεται αστείο έτσι όπως πετάγονται ξινές σταγόνες στα μάτια μου, κάθε φορά που δαγκώνεις ένα, με τα μεγάλα μπροστινά σου δόντια.