κοίτα κόσμο που μάζεψα
κοίτα νησί που γεννιέται
μέρα ξεκίνησες
να 'σαι
μέρα παρέμεινες
πέρασα μόνος
το δρόμο
μόνος, το ξέρω πως γέρασα
αλλά δεν ξέρω πώς γέρασα
μέρα ξεκίνησες
να ΄σαι
μέρα παρέμεινες
σε είδα να γέρνεις
στην επιστροφή
κι ένα καινούριο σαγόνι
σε είδα που έξυνες
κοίτα νησί που γεννιέται
μέρα ξεκίνησες
να 'σαι
μέρα παρέμεινες
πέρασα μόνος
το δρόμο
μόνος, το ξέρω πως γέρασα
αλλά δεν ξέρω πώς γέρασα
μέρα ξεκίνησες
να ΄σαι
μέρα παρέμεινες
σε είδα να γέρνεις
στην επιστροφή
κι ένα καινούριο σαγόνι
σε είδα που έξυνες
3 Comments:
πονάει το ξύσιμο και κάνει και φασαρία το σκριτς σκρατς του ε;
περισσότερο τρίίίίίίίζει, αν ρωτάς. . .
Πώς γέρασε ο τόπος
Κι ο δρόμος που πήραμε
Έγινε άλλος και έφυγε πίσω μας
Και τα πόδια σταμάτησαν
Να περπατάνε.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home