φέτος
δε θα ταξιδέψω μαζί σου
το αποφάσισα
θα ξυπνήσω τον φανταστικό μου φίλο

αν ήμουν μεγαλύτερος τότε, σίγουρα δε θα τον έλεγαν Ορέστη

κι ίσως να έκρινε κι αυτός
τα μαλλιά μου
τις πόζες μου
τα παπούτσια μου
το πόσο σπάνια κόβω τα νύχια μου
τη λιπαρότητα στο μέτωπό μου
τη σοβαροφάνεια μου
την οξύθυμη ομορφιά μου
τα άνισα μεταξύ τους μάτια μου
τη μυρωδιά του ιδρώτα μου
το ανυπόφορο σε ανυπόφορες ποσότητες άρωμά μου
το πως μασουλώ τα χείλη μου και πρήζονται

όμως δεν το έκανε ποτέ
θα τον ξυπνήσω , λοιπόν, να δω αν μεγάλωσε
και θα τον πάρω μαζί μου στη Νίσυρο, τη Σύμη κι ίσως τη Ρόδο
Βάζω στοίχημα πως ακόμα θα του αρέσουν τα ρούχα μου και πως ακόμα θα θαυμάζει την π-οίηση μου.