Τετάρτη, Ιουλίου 12, 2006

σε κάποια ακτή
κοιμισμένο αγόρι μου
βρίσκεσαι

άγγιξα μια φορά τα ιδρωμένα σου μαλλιά
και λίγο γεύτηκα το σάλιο σου

χορεύαμε

κι ύστερα περπατήσαμε ξυπόλητοι
δίπλα στο νερό

κοιτούσα τα πόδια σου
που κλώτσαγαν βότσαλα

μιλούσες για το σπίτι σου
τον αδερφό σου
απαντούσα κρυφά
σιωπηλά

κι ύστερα στάθηκες για μια στιγμή
και πάγωσαν στον αέρα όλα
τα θαλασσόπουλα

ο ήλιος βούτηξε πάλι στη θάλασσα
πάνω που ξημέρωνε

σε ρώτησα κρυφά
σιωπηλά
κι είπες ναι

κοίταξα πίσω
κοίταξες ψηλά

δε σε φωτογράφισα όταν μου ορκιζόσουν
δε ξύπνησα δίπλα σου ποτέ

κάποιες στιγμές κρύβω σφιχτά το βότσαλο που μου δωσες
πίσω απ' το γόνατό μου
σαν ξόρκι
μα δεν έρχεσαι

5 Comments:

Blogger GLOBAL said...

κλωτσούσε τα βότσαλα...

καλημέρα σου.

7/12/2006 4:02 μ.μ.  
Blogger I have been here before said...

καλημέρα [ το σχόλιο αφορά στην ανορθόδοξη χρήση παρατατικού ; ]

7/12/2006 4:53 μ.μ.  
Blogger GLOBAL said...

καμμία σχέση, απλά έγραψα την πρόταση που με "κράτησε" πιο πολύ και στην τσάκισα, σόρρυ. μαγικό κείμενο εννοούσα βρε...

7/12/2006 6:44 μ.μ.  
Blogger I have been here before said...

τι ξινός ο τρόπος σκέψης μου. . . αμέσως να σε αποπάρω globalάκι. . . Thanx!

7/12/2006 6:46 μ.μ.  
Blogger GLOBAL said...

δεν πειράζει, αντέχω (;)

7/12/2006 7:17 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home