Το κεφάλι μου είχε μετακινηθεί μερικά εκατοστά. Ήταν σχεδόν πάνω από τον αριστερό μου ώμο. Έπηζαν στο μυαλό μου τα άνοστα δάκρυα που δεν μπορούσα να χύσω. Έτρεμε η μασέλα μου και πετάγονταν αδύναμες κοφτές βρωμερές ανάσες. Το περπάτημά μου χωρίς βήματα σαν να στεκόμουν σε κυλιόμενο δρόμο. Το πορτοφόλι μου άδειο. Το πακέτο μου άδειο. Ο ιδρώτας βαρύς στο λαιμό μου. Σάλια μαζεμένα γύρω απ' τη γλώσσα μου. Συμπυκνωμένες λέξεις στο στομάχι μου. Το πέος μου συρρικνωμένο στη λάθος πλευρά. Φαγούρα στις παλάμες. Το τελευταίο τσιγάρο σφηνωμένο στα χείλη.

'Οταν περπατώ, το δεξί μου πόδι κλίνει προς τα έξω, ενώ το αριστερό κοιτάζει μπροστά. Σαν να έχω μια μόνιμη τάση να ξεφύγω. Να χωθώ αλλού. Να κρυφτώ. Να μην είμαι.

Οι περισσότεροι εραστές μου λατρεύουν τον τρόπο με τον οποίο τους κοιτώ όταν μιλούν. Με μια ψεύτικη προσοχή, στοχεύω με τα μάτια μου τα χείλη τους και άφηνω τα δικά μου χείλη να παίζουν μόνα τους. Συνήθως μισάνοιχτα και λίγο στραβά σαν να ετοιμάζομαι να χαμογελάσω. Δεν το κάνω όμως ποτέ. Νιώθω υποταγμένος όταν μου μιλά κάποιος.

Το τελευταίο τσιγάρο έσβηνε στα χείλη. Τα λεφτά μου αρκετά για ένα πακέτο. Ήθελα όμως να γυρίσω σπίτι με ταξί. Ήθελα να γυρίσω σπίτι γρήγορα. Ήθελα να γυρίσω σπίτι. Γιατί ήμουν όμορφος και δεν το πρόσεξε κανείς. Ήθελα να γυρίσω σπίτι και να αγαπήσω τον εαυτό μου με εκείνη την αγάπη που γεννιέται μέσα από την αγάπη και κρατάει πολύ λίγο και συνήθως εκδηλώνεται με τα μάτια ή με ένα μαλακό φιλί ανάμεσα στα φρύδια ή με σκληρό γαμήσι.

Οι περισσότεροι εραστές μου αποκτούν εμμονή με το πέος μου. Ακόμα κι αυτοί που δεν το αγγίζουν. Που το αγνοούν. Οι περισσότεροι το βρίσκουν πρωτότυπο. Μοναδικό. Και νιώθω εγώ σαν να είναι το πεός μου ροζ. Ή τεθλασμένο.

Μπήκα στο ταξί.
Γύρισα σπίτι.
Κοιμήθηκα τόσο απότομα σα να λιποθύμισα.