χειροτεχνίες με κεριά στο σπίτι της Λίζας.
και βόλτα στο πάρκο με τη θεοδώρα και τον παππού της.
Ο κύριος Μιχάλης είχε μόλις βγει στη σύνταξη.
Τα βαμμένα μαλλιά του.
όταν φώναζε τη μάνα μου από τον κήπο να με μαζέψει.
το μοίρασμα της είσπραξης από τα κάλαντα.
κυριακές στο χωριό μέσα στον κάμπο.
για χρόνια. μέχρι τα πρώτα τσιγάρα.
ο Ξανθούλης που δεν ανεβάσαμε ποτέ στη βεράντα της Στελίνας.
χιλιάδες κρυσφήγετα κι εξερευνήσεις σε τρομαχτικά σπίτια.
οι μετακομίσεις. οι τσακωμοί στο γυμνάσιο.
ένα αγόρι που το έλεγαν θοδωρή νομίζω. κι ύστερα σία.
κάπου στην παλιά πόλη.
στα στενά που μυρίζουν κάθε ξημέρωμα σφολιάτα και ψωμί α
πό τους αντικρυστούς τούρκικους φούρνους.
βόλτες για τσιγάρο σε γωνιές της πόλης με το πρώτο κινητό στο χέρι
και ελάχιστα χρήματα.
μαλλιά μέχρι τους ώμους καμμένα από τον ήλιο.
ντροπαλά σιδεράκια.
αυνανισμός στα παιδικά σεντόνια και στάχτες στα πιάτα, τα ποτήρια.
τα πρώτα λερωμένα μπουφάν από τις πτώσεις μέσα στα μπαρ.
η πρώτη βότκα. η πρώτη διπλή βότκα.
η πρώτη παρτούζα. η δέκατη. στο αγαπημένο μου παιδικό ξέφωτο.
άντρες γυμνοί και ποντίκια.
οι τελευταίες οικογενειακές διακοπές.
οι πρώτες ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
η δυσλεκτική παχύσαρκη κολλητή μου.
ο πούστης φίλος μου.
τα αγαπημένα μου ψέματα.
φιλιά δίπλα στον ψύκτη με τον καθηγητή της φιλοσοφίας.
τσιμπούκια στον πατέρα του συμμαθητή μου.
έρωτας με τον απόστολο.
στιγμές αλήθειας μέσα σε μια κραγμένη εφηβεία
άλλοτε στις τουαλέτες του σχολείου κι άλλοτε στο μυαλό.
τα πρώτα ναρκωτικά. η αμφισβήτηση.
η Ρένα και το κόκκινο γλυκό εβραϊκό κρασί στο λόφο
να μιλάμε για τον Νίκο της, το μέλλον μας, το φευγιό της στην αθήνα.
τα κενά μου χρόνια τα λάθος αριθμημένα στο νού μου.
γκόμενοι που δεν υπήρξαν. γκόμενοι που υπήρξαν
ο ashley ο τσέχος ο έκτορας ο απόστολος ο φίλιππος ο βασίλης
η ανάγκη μου να φύγω και κλάματα σαν μωρό με κραυγές
και κλάματα στο αεροπλάνο όταν έφευγα.
κι έφτασα εδώ.
και δεν είμαι πουθενά.