λοβ ιζ πορν

4(5)
στις αμυγδαλές μου παραμονεύει
η ερώτηση
και πρήζονται, μπλοκάρει ο αέρας
μισά ανασαίνω
δεν κατεβαίνει τίποτα σήμερα
λείπεις
σκέφτομαι δεν ντρέπομαι και ντρέπομαι που δεν ντρέπομαι
πάντα ήξερα να στολίζω τις τύψεις μου
να τις κάνω να λάμπουν μέσα στο νου
και να ονειρεύομαι λάθος
να συλλογίζομαι ξένους καημούς και χωρισμούς
-τους δικούς μου δανείστηκα δεν έχω τρόπο-

υπερβολικό μου στόμα και μυαλό
υπερβολική μου α θ ω ό τ η τ α
ο έρωτας περιέχει το ξέσκισμα