Κυριακή, Αυγούστου 06, 2006

μέρες που θα αφαιρεθούν από τον απολογισμό.
συμβαίνω.
με καθυστέρηση.
ακατανόμαστες αισθήσεις σε αγάμητο έδαφος
κοιτάζω πίσω ξαφνικά
και δεν υπάρχει κανείς.
φύγαν όλοι.
σε λίγο θα κοιμούνται.
τι όμορφα που είναι να πεινάς στο γυρισμό.
έτοιμος να θυμώσεις.
να διορθώσεις.
να ξεχαστείς.
να ξεχαστείς.
υπάρχουν δευτερόλεπτα ντυμένα στα μαύρα
κι υπάρχουν σκιές που προτρέχουν.
τι όμορφα που είναι τα κύματα πάνω στ' άχρωμο νερό.
οι φίλοι μου.

2 Comments:

Blogger Bonnie said...

θα γυρίσουμε από τις διακοπές για να βρούμε τα σπίτια μας άδεια, έργο επίδοξου ληστή αλλά αυτό που θα πονάει περισσότερο θα είναι το άδειο μέσα μας που δεν γέμισε ούτε αυτό το καλοκαίρι. Σε φιλώ.

8/06/2006 12:53 μ.μ.  
Blogger Y.K.M.T. said...

της Κυριακής οι μοναξιές είναι σαν Φως που με πονάει

και όσοι μου λείπουν είναι τόσο
φωτεινοί όσο δυο ήλιοι μαζί

μα θα ήμουν τόσο αχάριστος
όταν οι άλλοι ζουν μόνο με έναν

κι ας νύχτωσε εγώ τους περιμένω
κι αν δεν έρθουν είναι πολυτέλεια
που τους είδα έστω και για ένα
καυτό μεσημέρι

...μαύρισα

8/06/2006 2:09 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home