Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006


κολλούσα το ιδρωμένο μου στήθος στον παγωμένο τοίχο. σκούπιζα το λιγοστό σπέρμα από την κοιλιά μου πάνω στον παγωμένο τοίχο. και μετά η πλάτη κι ύστερα ξανά το στήθος. προσπαθούσα να μην ερεθίζομαι αλλά το πέος μου γινόταν ολοένα και πιο σκληρό, πιο σκληρό από πριν, που αυνανιζόμουν στο κρεβάτι. κι έχυνα ξανά, μερικές διάφανες σταγόνες στην παλάμη μου. και τριβόμουν ολόκληρος στον παγωμένο τοίχο. το μαλακό πρησμένο μου παιχνίδι, η πλαδαρή ψεύτρα κοιλιά μου. τα στεγνά, χωρίς γραμμές χείλη μου. κι έγερνα τον ώμο μου, κουρασμένος, στον τοίχο, που είχε πια πάρει τη θερμοκρασία μου. κι έμενα εκεί. μέχρι να μεγαλώσω.

2 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

egw pantws polles fores paw kai kollaw to gumno kormi mou panw se pagwmeno toixo. den exei wraia aisthisi? (ddd)

8/11/2006 12:19 μ.μ.  
Blogger I have been here before said...

ειναι η μακροβιοτερη μου σχεση απο απόσταση, ο παγωμενος τοιχος στο παιδικο μου δωματιο. οποτε ερχομαι διακοπες, τριβομαστε με τις ωρες κι ο αποχωρισμος ειναι παντα δυσκολος.

[τι επαθες εσυ και μου αφηνεις κομεντς??]

8/11/2006 12:23 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home