πολλοί κλαίνε...κι εγώ φοβήθηκα περισσότερο απ' όλα το θυμό σου...διέλυσα κάθε οπτική επαφή κι άρχισα να τρέχω με τα μάτια μου αλλού...αφού έκλαιγες...πολλοί κλαίνε, ξέρεις...πολλοί προσπαθούν χάνουν αλλάζουν προσπαθούν...δε μ' αρέσει να προσπαθώ...δε μ' αρέσει να με αμφισβητούν...δε μ' αρέσει να με παρακαλούν...είμαι μικρός...υπήρξα μικρότερος κι υπήρξα και μεγαλύτερος...είμαι μικρός...κι ήμουν άσχημο μωρό με τρομαγμένο βλέμμα...γεννήθηκα άρρωστος σχεδόν νεκρός γεννήθηκα μπλε...μήπως τώρα καταλαβαίνεις;